Weken van liefde,geluk en samenzijn; DEEL 2

(Hoi lieve mensen, ik heb zoveel te vertellen, dat ik het verhaal in 2 stukken heb geplaatst. Dus jullie moeten eerst naar deel 1 en dan dit stuk lezen).

Zondag moesten we alweer uit het huis, maar we zijn eerst nog uitgebreid gaan brunchen. Hierdoor had de familie van Trudy gelegenheid om hen te feliciteren. En natuurlijk al die cadeautjes uit te pakken en na te praten over de bruiloft.
Daarna zijn we ( Oma, Ome Jan, Pap, Mam, Hans, Sandra en ik) vertrokken richting Taupo waar we alvast gegeten hadden na een lange rit. En omdat dit de plaats is waar Ron en Trudy elkaar voor het eerst ontmoet hebben. ’s Avonds kwamen we aan in Rotorua bij ons huisje. Het was een lange rit, maar oma heeft het echt goed volgehouden allemaal! Op dat huisje zat een alarm op waarvan ze mij de code hadden toegestuurd, en het scheelde weinig voordat de politie kwam,haha!! Sandra ging alvast heel leuk op verkenning, waardoor het alarm afging. Maar gelukkig waren we op tijd om het uit te schakelen,haha!
In Rotorua zijn we ’s middags naar Te Puia gegaan. Dit is een groot park waar het ontzettend stinkt naar rotte eieren. Dit komt namelijk omdat hier veel geisers zijn,die omhoog spuiten. Het is daar vulkanisch grond, dus overal zie je stoom uit de aarde komen en pools met kokend water of met kokende modder. Heel apart om te zien. Dit is overigens allemaal maori-grond, dus er stonden ook typische maori huisjes en kunst. Hier werd ook een show gegeven, om de mensen een indruk te geven van de cultuur en hun typische zang-en dans manieren. Er moet altijd een chief aangewezen worden die de toeristen vertegenwoordigd om verwelkomt te worden door de maori chief en het huis te betredenen. Mam zat heel leuk te wijzen naar Ome Jan, en dus werd hij voor het eerst in zijn leven een chief,haha!! De Maori komt dan naar voren en maakt typische bewegingen en kreten, waarna hij een blad van een vaandel neerlegt die Ome Jan moest oppakken. Gelukkig vond hij Chief Jan Kessels wel aardig en mochten we naar binnen en op de eerste rang plaatsnemen. Want wij waren natuurlijk belangrijke familieleden,haha. Aan het begin van de show moest hij ook nog even neuzen met de belangrijke chief,haha. Dat was een erg belangrijk ritueel!!!!! We hebben bewijs!
’s Avonds maar even bij moeten komen van al die gebeurtenissen. We hadden een leuk huisje aan het meer, net buiten Rotorua. Wat wel prettig was, want daar stonk het niet naar rotte eieren. Maar werden we ’s avonds wel geteisterd door honderden zandvliegen, waardoor we genootzaakt waren om alle ramen en deuren dicht te houden. Volgens mij werden die ook gek door te stank en wouden ze koste wat het kost ons huisje binnendringen!
Dinsdagmorgen moesten we alweer ons huisje verlaten en zijn wij ( Pap, Mam, Hans , Sandra en ik) verder gereden naar Tauranga. Helaas eindigde de reis voor Oma en Ome jan, en zijn hun naar Auckland gereden. Ik moet zeggen dat Ome Jan echt super voor Oma heeft gezorgd en ik vond het fantastisch dat Oma hier in Nieuw-Zeeland is geweest en moet ons mee is gaan reizen!! Dat neemt niemand haar meer af!!

Tauranga was echt een leuk plaatsje aan de zee in het noorden! Hier zijn we ’s middags wat gaan rondlopen en winkeltjes gaan bekijken, wat pap natuurlijk geweldig leuk vond,haha. ’s Avonds zijn we heerlijk buiten gaan eten, en vroeg gaan slapen.
Want de volgende morgen gingen we op Dolphin Safari!! We hadden echt een leuke boot met leuke mensen die ons vanalles vertelde over de omgeving en werden we verwent met koffie & thee en gingerkoekjes, want Mam, Sandra en ik begonnen alweer wat misselijk te worden.
Maar het is altijd fijn om lekker in het zonnetje op een boot te zitten te genieten van het uitzicht, ZONDER dolfijnen!! Jaja, er waren maar geen dolfijnen te vinden op de plaats waar de dag ervoor nog zoveel dolfijnen te vinden waren. Nou, dan maar tijdens de lunch even een duik in het water nemen, met als gedachte dat de dolfijnen ons dan wel gaan vinden, maar helaas. Na weer op zoek te gaan en Mam de geweldige gedachte had om naar Sint Antonius te bidden, zagen we na nog geen 10 minuten een hele groep dolfijnen met kleintjes!! Dus Mam heeft magische krachten! We mochten met snorkel ook achter de boot hangen, waardoor je dus eigenlijk met de dolfijnen gaat zwemmen. Maar door mijn afzakkende bikini-broekje (H&M he) en enthousiaste kwam er water in mijn bril en mond. Waardoor ik dus maar had gekozen om ze vanuit de boot te bekijken, want ik zag ze niet echt door mijn duikbril,haha. Maar het was echt het wachten waard! Het was een unieke ervaring om zoveel van die mooie dolfijnen te zien met kleintjes. Ook vinden ze het leuk om met de boot mee te zwemmen, superleuk!

Die avond waren we echt kapotmoe door alle indrukken en de hele dag op zee. Dus de volgende morgen rustig aangedaan. ( Alsof we al niet een hele dag hadden gerelaxed op een boot,haha). Bij Tauranga heb je ook Mount Mounganui. Hier hebben we omheen gewandeld, we hadden geen puf om er daadwerkelijk omhoog te lopen. Maar erlangs hadden we ook al een erg mooi uitzicht overal. Na de wandeling zijn we gaan lunchen bij een restaurantje aan het strand, en natuurlijk sprak die man nederlands. Hij had iets van 6 jaar in Nederland gewoond. Na de lunch hadden we besloten om naar de Saltwater Hotpools te gaan bij Mount Mounganui. Daar had je 2 zwembaden,2 spa’s en een kinderbadje. Ieder had een eigen temperatuur, die allemaal dus wel heet zijn. Anders heet het voor niks ‘ Hotpools’ natuurlijk.
Vrijdag was het dan alweer tijd om door te reizen naar de volgende plaats en dit werd Whitianga, waar ik nu al 3 keer ben geweest. Het was me weer even een ritje om daar te komen, maar dan heb je wel wat! Hier zijn we ’s middags even gaan rondwandelen en natuurlijk de winkeltjes niet te vergeten. Waarna we helemaal langs het strand weer zijn terug gewandeld naar ons backpackershostel!! Jaja, mam en pap in een backpackers hostel,hihi!! We hadden wel een appartementje voor ons vijven. Het was leuk om in hetzelfde hostel te zitten, waar Joelle in ik toen nieuwjaar hebben gevierd. Hebben ze toch een indruk gekregen van hoe we het daar hebben gehad. ’s Avonds maar weer uit eten geweest en hadden Mam en ik ‘ fish of the day’ gegeten. Ik denk dat ik teveel uit eten ben geweest en ben gestraft daarvoor, want ’s avonds was ik echt misselijk en is de inhoud en ook weer uitgekomen. Mam had de volgende dag flinke hoofdpijn, dus dat zegt genoeg. Die zaterdag was het zo slecht weer, dat we alleen maar binnen konden zitten en gaan kaarten. Wat ook wel eens gezellig is, de hele middag en avond kaarten.

Door het slechte weer hadden we besloten om zondag al te vertrekken naar Auckland, omdat het die dag ook slecht zou zijn. Na 6 weken weer eens terug in busy Auckland! Ron moest die dag werken in het park, want daar traden verschillende bands op. Dus nadat we aankwamen, zijn we met Trudy en Nathan naar het park gegaan. Erg gezellig, het leek een beetje op Nederweert Live OpenAir. Pap en Mam kregen het ook nog eens voor elkaar om een gratis hoedje te scoren! En wij niet he, sjonge jonge!
We verbleven bij een motel, 2 straten verder. Ze hebben nu een kleiner huisje in West-Auckland. Erg gezellig en rustig, maar toch redelijk dichtbij de winkels en treinstation.
Maandag was het eindelijk een strak blauwe lucht met flink veel zon en zijn Mam en ik weer eens gaan winkelen met zijn tweetjes! Ron ging met Pap,Hans en Sandra naar het Waitakere gebied, waar Mam en ik al zijn geweest. Dus wij gingen erop uit met zijn tweetjes!! ’s Avonds maar wéér eens bbq’en om het af te leren, zullen we maar zeggen. De volgende dag regende het echt verschrikkelijk, wat overigens echt Auckland weer is; de ene dag super zonnig en de andere dag weer flinke regen. Dus in plaats van de stad in te gaan, zijn we naar het museum van Auckland gegaan wat ook erg leuk is. ’s Middags hadden we even een rustige middag, totdat pap over zijn schoenen struikelde en zich vast moest houden aan de tafel waar een glas stond. Helaas kwam met zijn hand in het glas en dus kon hij weer naar de dokter, want hij had echt een diepe wond. Zo zie je maar weer, reizen kan ook gevaarlijk zijn,haha. Het gaat gelukkig goed met zijn hand, hij heeft wel een paar hechtingen erin.




Gisteren was het dan zover, de laatste avond en dus weer even uiteten geweest.
Het zijn echt ontzettend leuke weken geweest om nooit meer te vergeten en het heeft mij ook even afgeleid van de gebeurtenissen tijdens het ongeluk in het zuider-eiland. Pap, Mam en Hans zijn net anderhalf uur weer onderweg richting het koude Nederland.

Sandra en ik vertrekken morgen weer met Stray naar de Bay of Islands voor 3 dagen, en daarna gaan we de rest van het noorder- eiland in vogelvlucht bekijken. Want Sandra vliegt 27 Maart alweer terug naar Nederland. Door het ongeluk heeft Stray ons een gratis buspas gegeven om het noorder-eiland te bekijken. Want ze wil dat we toch nog even lol maken en genieten. Dus dat gaan we bij deze ook doen!

Omdat ik zoveel te vertellen heb, ben ik helaas niet toegekomen aan foto’s. Want die mij kennen snappen wel dat ik niet echt in vogelvlucht kan vertellen en ik nu dus al 3 uur bezig ben om mijn verhaal te typen,haha!!

Oh en nog een nieuwtje; ik kom nu definitief terug op 8 April om 16.30 uur. Ik heb het waanzinnig naar mijn zin,maar ik ben na alle gebeurtenissen toch wel blij als ik weer thuis ben. En voor diegene die het nog niet weten; ik heb in Nieuw-Zeeland een leuke kiwi-vent gevonden en die komt 18 April naar Nederland!!

Zo, zijn jullie weer HELEMAAL op de hoogte!!
Succes met alles en tot snel!