Weken van liefde,geluk en samenzijn; DEEL 1

Jemig, wat lig ik achter met mijn verhalen zeg. Er is elke dag ook zoveel gebeurd sinds we zijn aangekomen in Napier voor de bruifloft. En ik maar denken dat ik de eerste dagen kon relaxen in Napier met mijn familie, maar helaas. Aan de ene kant zijn daar ook weer veel leuke herinneringen door ontstaan en heb ik later mijn rust gekregen,haha! Ik probeer het allemaal een beetje in vogelvlucht te vertellen, aangezien ik normaal van het uitgebreide ben. Maar dat kan ik jullie niet aandoen, dus ik ga het proberen!

Na mijn laatste berichtje vanuit Queenstown, zijn we wéér vroeg vertrokken naar Geraldine. Onderweg zagen we dan aan de linkerkant nog de bergen liggen met volop sneeuw! Het is de bedoeling dat het zomer is, maar die avond was er dus sneeuw gevallen in de bergend. En werden wij beloont met een mooi uitzicht! In Geraldine werden we opgehaald door het rafting team en naar Rangitata gebracht, waar we in een mooie lodge sliepen.Ook weer in the middle of nergens, maar dat maakte het juist heel erg mooi! En toen...de volgende dag rafting!! Yay, nou ik kon in het begin echt niet lachen. Ik dacht echt; wat ga ik nou in hemelsnaam doen; het regent enorm buiten en het is verdomme koud! Maar bikkel dat ik ben, heb mijn kleren aangedaan en ben gaan raften. Het was een gave ervaring en tevens waarschijnlijk ook mijn laatste,haha. Na op een niveau 5 te hebben geraft, dat is dus enorm wild met bijna de boot uit te zijn gevallen, vond ik het wel genoeg geweest. Maar de dag was wel keurig in elkaar gezet met lunch en daarna ook nog eens een barbecue na.
’s Avonds zijn we aangekomen in Christchurch, het begin- en eindpunt van onze reis door het zuider-eiland. 2 Duitse vrienden vertrokken de volgende morgen, dus zijn we nog gezellig wat gaan drinken met nog meer duitsers. En na een paar drankjes begon ik alweer aardig een woordje duits te praten,haha.
Zondag maar even rustig aan gedaan en met het engelse meisje en een paar ierse het park ingegaan om een vette chocoladetaart te eten omdat één van hen jarig was. ’s Avonds was dan ook echt de laatste avond met onze groep van het ongeluk en dus gingen op een fancy dress party houden!! Dat hield in dat de meiden hun bikini over de kleren aandeden en de mannen hun boxershort!! Erg leuk gezicht en we hebben ook erg gelachen die avond!

En ja, toen was het al dinsdag en zijn we naar Napier gevlogen!! En daar stond mam al klaar! ( ze had echt moeten rennen om op tijd bij de ingang te staan,haha). We hadden een erg leuk huisje aan het water in Napier. Daar verbleven we dus met Oma, Ome Jan, pap, mam, Hans, Sandra en ik. Ik kan me nog herinneren hoe oma buiten op het balkon in het huisje zat. Helaas kon ze niet zo goed praten, door de airco in het vliegtuig. En dus zaten ze haar allemaal voor de gek te houden hoe heerlijk stil het was,haha! ’s Avonds kwam de familie von Hartitzsch op bezoek, en hebben we gebarbequed. ( geen flauw idee hoe je dat woord schrijft). Het werd een gezellig familie-avond met oude en nieuwe herinneringen. Natuurlijk ging het erom hoe stout Ron & Hans altijd waren en hoe lief ik wel niet was,haha! En andersom natuurlijk ook bij de von Hartitzsch. Nou, nadat we de volgende morgen even geweldig hadden gezongen voor Sandra; ze was namelijk jarig! Werd het hoog tijd voor onze Nederlanders, om het cricket spel maar eens te leren begrijpen. En dus gingen op deze zonnige dag naar een cricket wedstrijd; New Zealand tegen England. Jaja, na 2 uur of zo begon ik het te begrijpen en duurde het spel nog zeker 6 uur!!! Dat is nog eens een sport, nietwaar??!? Wij zijn tot ’s middags gebleven en New Zealand flink gesteund! Het was echt leuk om de sfeer te proeven bij zo’n wedstrijd en overal stonden wel eettentjes! Omdat het Sandra haar verjaardag was, zijn we ’s avonds met de hele clan uit eten geweest bij Lone Star in Napier. ( Toen was overigens de wedstrijd dus nog niet afgelopen).
Natuurlijk met de nodige drank, heerlijk eten en als toppunt de heerlijke chocolade taart die Trudy had gemaakt. En tot verjaardagstaart omgetoverd door het personeel van LoneStar. Leuk dat dat kan, om gewoon je eigen taart mee te nemen en dat ze het daar voor je klaarmaken! Plus ze kreeg ook nog eens een gratis T-shirt omdat ze jarig was!! Na het eten zijn wij meiden naar een bar gegaan, om daar nog wat na te drinken.
Dacht ik de volgende morgen dat ik kon uitslapen. Gingen we naar de Jan-van-Genten kijken bij Cape Kidnappers. Maar niet zomaar een tocht, we gingen namelijk op een soort huifkar wat aan een tractor vast zat. En zo gingen helemaal langs de kust naar Cape Kidnappers. Wij hadden alleen nog plaats op een huifkar bij schoolkinderen en dat betekende dus extra pret,haha! Ik kan je vertellen dat we het niet drooghielden, omdat we iedere keer door het water heen suizde en extra over keien ging rijden. En zelfs pap kon het niet weerstaan om zich nog natter te maken door zijn voeten te wassen in de zee. Hier had hij de gaten in de zee over het hoofd gezien, en na een paar lenige bewegingen had hij voorkomen dat hij niet helemaal in het waterviel, met als resultaat 3 zwaar gekneusde tenen. Maar voor de rest erg leuk en natuurlijk die grote vogels gezien waarvan er wel 800 waren! 800 van die grote vogels die ook nog eens poepen en plassen, dus dat stonk daar wel! Die avond werden we uitgenodigd door Trevor om bij hem te bbq’en. Trevor is de vader van Stacey, Trudy, Nathan en Anna en hij woont nog op de oude boerderij. Dus het is leuk om te zien waar hun vroeger zijn opgegroeid. Oma was overigens niet mee geweest naar de cricket en de jan-van-gentes, omdat dat te energiek was. Maar ze is ’s avonds wel mee uit eten geweest en gaan bbq-en bij Trevor. Stacey ging de foto’s laten zien van die middag, zodat oma kon zien wat we hadden gedaan en vertelde hoeveel vogels er daar wel niet waren. Oma haar reactie was; nou, in de Peel zijn ook heel veel vogels hoor,hahaha!!! Die zin hebben we nog vaak herhaald tijdens onze reis!!

Vrijdag was het dan zover!!! We gingen naar de trouwlocatie!!! Maar we waren eerst nog bij een Wijnhuis, genaamd Mission Winery wat gaan lunchen, omdat we ’s middags uit ons huisje werden geschopt. Vanuit Barbara zijn we met zijn allen naar de locatie gereden. Deze Riverhouses lagen mooi op een heuvel in de natuur dichtbij Havelock North. Helaas begon het wat meer bewolkter te worden en te waaien. Die dag zijn we alles al een beetje klaar gaan maken voor de bruiloft en ik moest nog steeds shoppen voor schoentjes. En die had ik gelukkig gevonden!! Er zijn daar niet zoveel winkels als in NL,dus ik raakte een beetje in de stress toen ik maar geen schoentjes kon vinden.
Die avond zijn we voor de verandering maar weer eens een keer gaan bbq’en. Maar dan wel op de Nederlandse manier. Ik zal even uitleggen wat het verschil is; op de kiwi-manier wordt alles er in één keer opgegooid. Worstjes,kip,bief etc. Dus die avond ging alles stapje voor stapje. Eerst worstjes eten, waarna het volgende er pas op werd gegooid. De kiwi’s waren hier niet zo van gecharmeurd, want het duurde veel te lang,haha!!
Zaterdag was het dan zover!! ‘s Morgens kwam de kapper al om onze haren fatsoenlijk te krijgen. En een vriendin van Stacey heeft ’s morgens voor oma haar haren gezorgd. Dus ook zij zag er helemaal sjiek de friemel uit! Na ’s middags alles klaar te hebben gemaakt, was het toch nog even tijd om te ontspannen. Weliswaar niet om te liggen, want mijn haren waren al helemaal gedaan.
Na ons klaar te hebben gemaakt, kwamen Ron en Trudy al tevoorschijn in hun sprookjeskleren om foto’s te maken. Ook speciaal voor jullie is er een video gemaakt en hadden we even tijd om te poseren voor de camera! Tegen half 8 kwamen de eerste gasten binnen en om 8 uur begon de ceremonie. Stacey begon met het openen, door hun romantisch liefdesverhaal te vertellen. Zodat iedereen weet hoe hun elkaar ontmoet hebben. Tijdens schemering zijn ze getrouwd en hebben ze de ringen uitgedeeld, gekust én elkaars liefde verklaard aan elkaar. Nou hoop ik dat jullie allemaal een beetje een indruk hebben van de romantische avond! Na de ceremonie heeft de vader van Trevor een toast uitgebracht en het diner geopend met champagne, waarna we konden gaan eten. We hebben de hele avond gezellig liggeneten en kletsen en wijn drinken en bier drinken en....nog meer eten. Ook heeft pap nog een toast uitgebracht en ik nog even! Kortom een hele mooie en gezellige avond. Oh,Trudy zag er trouwens heel mooi uit in haar jurk en Ron in pak. Jaja, zo vaak heb ik Ron nog niet in pak gezien!!

; Tot zover deel 1. Anders wordt het iets te lang om te lezen!